Jaeja, tha er vikufrii fimm Astrala og eins attavillts skiptinema i Dunsborough lokid og fra morgu ad segja og somuleidis yfir morgu ad thegja fyrir sakir vidkvaemra eyrna (fastra a hausum nokkurra af blodforeldrum minum). Dunsborough er best lyst sem sumarfrisbae daudans, thar sem tveggja haeda sumarbustadir med gufubadi, fjarstyrdum fataskap og sundlaugardreng/kvennaburi fjuka a 100 milljonir islenskra krona stykkid og sedlar notadir i stad skeinipappirs er normid. Vid letum okkur tho naegja hogvaert husnaedi og lenti litli skiptineminn i alls kyns aevintyrum sem fylgja i stuttu mali her a eftir:

Utreidartur a astrolskum ho-ho.
Rassinn a mer a enn bagt med ad trua thvi ad eg skuli hafa gert honum thennan oleik. Til ad gefa ykkur hugmynd um sarsaukann ma til gamans geta ad eg fordast um thessar mundir allar athafnir sem fela thad i ser ad sitja, standa eda hreyfa sig snoggt (sem thydir sem sagt ad eg er i spreng, svong og ad reyna ad liggja i tolvustolnum og blogga).

Theysireid i gummidekki fostu aftan i bat a fleygiferd til andskotans.
Ja, thynnkuskrudganga med Ella trommandi a vid fjora a bak vid sig er eins og sunnudagsbiltur i samanburdi vid thetta. Ad slengjast milli oldutoppa med lappirnar flaektar einhvers stadar i kringum eyrun og farandi med baenir til Guds, Allah og Mammons i huganum med hjartad i bikinibrokunum er lifsreynsla sem gleymist seint...

Kampavin.
Verdur her eftir kallad Svampavin til heidurs mer og fosturmodur vorrar, en eg aetla ekki ad segja af hverju. *Hikk*.

Fara a ANZAC Day
ANZAC Day er thegar ollum stridum sem Astralia hefur tekid thatt i eru gerd skil og nuverandi og fyrrverandi hermenn asamt ludrasveitum marsera um gotur landsins. Ad fylgjast med Perthsku ludrasveitunum labba um i skotapilsum og med hatta skreytta fjodrum svo medlimir sveitanna minna helst a thjodbuningautgafuna af Boy George faer mig til ad thakka i hljodi fyrir lestarstjorabuninga Svansins.

Nenni ekki ad hugsa a islensku lengur, bid ykkur vel ad lifa og somuleidis ad fara ad senda mer linu eda vera vid simann thegar eg hringi. Thad er engin afsokun ad vera sofandi klukkan 4 a thridjudagsmorgni.

Good on ya mate, that is fair dinkum as long as ya chuck the lollies in the esky (min sko ad na astrolskunni),
Gudrun Safari(ka)

Jaeja tha er eg loksins buin ad laera aftur a nutimathaegindi eftir ad hafa thraukad 10 daga i Astralska Outbakkinu an sturtna, klosetts, aets matar og karlmanna.
Thegar eg henti mer undir langthrada sturtubununa tilkynnti harid a mer ad thad hefdi stofnad sina eigin hippanylendu og myndi ekki gefast upp fyrr en i sjampofulla hnefana. Thad var ekki fyrr en eg lysti yfir stridi ad harid a mer let undan og haetti ad mynda sina eigin "dreadlocks" med hjalp fra trjagreinum og harbandinu sem var groid fast vid hausinn a mer eftir nokkra svitastorkna daga.

Thad bua ekki allir yfir haefileikum Sigga Hall thegar thad kemur ad thvi ad reida fram sedjandi kvoldverd i kolnidamyrkri og hraefnid samanstendur af pasta, papriku og nokkrum oheppnum poddum, en eftir orfaa daga af endalausi labbi, pudi og puli hefdu kokkarnir getad slengt uppthvottavatni a diskinn minn og eg hefdi sleikt ut um og bedid um meira.
Thratt fyrir 20 skordyrabit a oaedri endanum, 30 marbletti og slagsmal vid tjaldstreng sem var stadradinn i ad losa mig vid annad augad get eg fullyrt ad thetta voru godir 10 dagar og fosturfjolskyldan er a leidinni ad fyrirgefa mer ad hafa klarad allar vatnsbirgdir Perth a einu bretti i Skitugaharsbardaganum mikla. Margar verda minningarnar sem sitja eftir og minjagripirnir somuleidis, og tha serstaklega fallega orid sem er ad myndast a halsinum a mer og eg a eftir ad bua til goda sogu um en er ad hugsa um eitthvad i sambandi vid slagsmal vid krokodila eda risakenguruna sem eg elti nokkra kilometra med myndavelina a lofti og er nu stoltur eigandi skots af kengururassi).

Vid tekur nu ljuft paskafri truflad af einstaka hreystiaefingum thvi eg akvad i stundarbrjalaedi ad ganga i langhlaupslid skolans. Ja, Gudrun aetlar ad byrja snemma a thvi ad verda althjodlegt skemmtiefni, thvi eg hef aldrei a minni lifsfaeddri aevi hlaupid 4 km i einum spreng, ekki einu sinni thegar vid kveiktum i jolatrenu fyrir utan Langholtskirkju akkurat thegar loggan akvad ad koma i sina arlegu heimsokn inn i 104 RVK.

Eg aetla nu ekki ad hafa thetta lengra ad sinni, enda margt framundan sem verdur miklu skemmtilegra ad skrifa um heldur en paskaeggjaat og matareitrunartilraunir med astralska astmanninum. Eg bid ykkur thess i stadinn vel ad lifa og oska Steina til hamingju med ad verda ordinn atvinnuboltasparkari, og mommu med ad vera buin ad fra Frissa og fru Frissa inn a heimilid aftur og geta aftur byrjad ad elda alltof alltof mikid.

Solskinskvedjur (ja eg skal nudda ykkur upp ur thessu, her er 30 stiga haustvedur!) fra Gudrunu Outbakkdrottningu

P.S. Kennararnir i skolanum halda vart vatni yfir thvi hvad eg var fljot ad laera skolasonginn og er dugleg ad taka thatt i ad syngja hann a skolafundum. Eg held eg se ekkert ad segja theim fra thvi ad eg humma alltaf bara Gledibankann...

P.P.S. Hvenaer er Jurovisjon?

P.P.P.S. Eg sakna Svansins.